Konfederasyon Başkanı Aydın Dağ ile röportaj -1

Eczane Teknisyenleri Konfederasyonu Başkanı Aydın Dağ ile röportaj..

Aydın Dağ, Eczane Teknisyenleri Konfederasyonu Başkanı. Çeşitli derneklere üye 50 bin dolayında eczane teknisyenini temsil ediyor. Ancak medyada görünmeyi, ön planda bulunmayı pek sevmiyor, kendi deyimiyle "çalışmayı" daha çok seviyor.

Başkan Şanlıurfa'da yaşıyor. Aramızda 1.300 kilometre var, denk getirip bir masanın başına oturmak kolay olmadı. Bunun bir nedeni aramızdaki mesafe ise diğer nedeni de Başkanın sürekli hareket halinde oluşu. Ekimden bu yana konuşuyoruz, 3 kere sözleştik olmadı, ancak 4. randevuda bir yurtdışı seyahatinin arasına girip, İstanbul'da bir sabah kahvaltısında buluşabildik.

Sürekli hareket halinde derken lafın gelişi söylemedim. Kahvaltı masasından kalkar kalkmaz, öğleden sonra Hatay'da yapılacak toplantıya katılmak için havaalanına koşturdu..

Biz şimdi Aydın Başkan ile sohbetimize başlayalım.            

Siz Eczane Teknisyenleri Konfederasyonu Başkanısınız. Bir başka deyişle eczane teknisyenlerinin mesleki örgütlerinin tepe noktasındaki kişisiniz. Şöyle başlayalım. Nasıl bir mesleki yapılanma içindesiniz?

Birinci aşamada 77 il veya ilçe teknisyen derneği var. Bu dernekler 7 bölge federasyonuna bağlı. Çatı meslek örgütü ise Konfederasyonumuz.

Türkiye'deki tüm eczane teknisyeni dernekleri size mi bağlı?

Hayır derneklerin hepsi bize üye değil ancak üye olmayanlar yüzde 10'u aşmaz.

Siz ne kadar zamandır meslek derneklerinin içindesiniz?

1999'da Şanlıurfa Eczane Teknisyenleri Derneğinin, 2006'da ise Güneydoğu Eczane Teknisyenleri Derneği'nin Başkanı oldum. Eczane Teknisyenleri Konfederasyonu'nda 2 dönem genel sekreterlik görevinde bulunduktan sonra 2012 yılında başkan seçildim. O zamandan beri Konfederasyon Başkanıyım.

Dernek işlerinde çalışmaya nasıl başladınız?

1999 yılında Şanlıurfa'da eczane teknisyenliği yapıyordum. İki arkadaşımız arka arkaya işten ayrıldı. O arkadaşlara iş bulmaya çalışıyorduk. Ne yapacağımızı bilmiyorduk. Dernekleşme fikri öyle doğdu. O yıl Türkiye'de de çok fazla teknisyen derneği yoktu. İstanbul, Trabzon, Bursa, Hatay ve daha birkaç ilde vardı. Bizde Şanlıurfa'da kurduk.

Arkadaşınıza iş bulmaya çalışırken olaylar sizi dernek kurmaya mı götürdü?

Biz bir hayal ile başladık. Biz okula gideceğiz, diplomamız olacak, mesleğin tanımı olacak, sigortalı olacağız, bu hayalin peşinden koştuk..

Eczane çalışanlarının meslek derneklerine yaklaşımı nasıl? Zaman zaman sosyal medyada bazı tartışmalar olduğunu izliyoruz.

Her meslekte olduğu gibi bizim mesleğimizin de çeşitli sorunları var çözüm bekleyen. Bu sorunların çözümü konusunda somut ilerleme, ancak hep birlikte dayanışma içinde çalışarak olabilir. Oysa görüyorum ki bir kısım meslektaşlarımız kendisini derneklerinin parçası olarak görmüyor. Kendisini geri planda tutuyor. Oysa aktif olmalarını, yönetime girmelerini bekliyoruz.

Talep etme tarafında aktif; derneğe gelip çay, iş, para istiyor ama emek verme tarafında aynı hassasiyeti göremiyoruz açıkçası.

Bu durumu nasıl değerlendiriyorsunuz?

Her şeyi başkasından bekleme psikolojisi olarak değerlendiriyorum. Meslektaşlarımızın bir kısmı, "Bana ne verecek, bana katkısı ne olacak" diye düşünüyor sadece. Bir meslek mensubu olduğunu, sorunların birlikte omuzlanarak çözülebileceğini unutuyor.

Sosyal medyada sorunlara ilişkin bazı tartışmalar görüyoruz zaman zaman..

Önce derneklere gelmek, üye olmak, aktif olmak gerekiyor. Sokakta rastladıkça veya internet sitelerinde değil, dernek binalarında konuşalım. Açıkçası, katılmıyorsanız şikayet etmeye da hakkınız olmaz..!

Mesleğin sorunlarından bahsedelim o halde, ilk sıraya hangi sorunu koyuyorsunuz?

Ücretlendirmede bir standart yok. Yaygın deyimiyle söylersek "tutturabildiğine" diyebiliriz. Bu konuya büyük önem veriyoruz ve çalışıyoruz.

Çalışma saatleriyle ilgili yaygın bir şikayet var sanıyorum.

Geçen yıl Nisan ayında İstanbul'da yapılan İlaç ve Eczacılık Kongresinde bir toplantı yapıldı, "Eczane Teknisyenlerinin Sorunları" adı altında. Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürü ve Yardımcısı ile İlaç Eczacılık Daire Başkanı'nın da katılımıyla.

O toplantıda sorunlarımızı devlet yetkililerine yüz yüze derinlemesine anlatma imkanı bulduk. Çalışma saatleri, özlük hakları, fazla mesai gibi konularda sıkıntılar var evet. Eskiye göre bir miktar düzeldi ama önemli çapta bir sıkıntı hala var.

Ayrıntıya girmeye hiç gerek yok. Aslında bu konularda bizim talebimiz çok net. İş kanununda yazılanlar doğru uygulansın yeter.

Zaman zaman oda olma konusu geliyor gündeme, bu konu bir gelişme var mı?

Eczane teknisyenleri bir oda olmaya yetecek büyüklük ve niteliktedir. Şimdiye kadar 2 kez girişimde bulunuldu, kanun taslağı hazırlandı. İlkinde 27 sağlık meslek dalını kapsayacak, bir çatı altında toplayacaktı. İkincisinde sadece eczane teknisyenleri için verildi. Her ikisi de Mecliste Sağlık Komisyonunda takıldı.

Mesleki örgütlenme açısından bakıldığında yine zaman zaman konuşulan bir başka konu da sendikalaşma. Bir eczane teknisyenleri sendikasının kurulması ihtiyacından söz ediliyor. Sizin görüşünüz nedir?

Ben bu konuya eğilmenin zamansız olduğunu düşünüyorum. Henüz sırası değil. Önce dernekleşmeyi bir oturtalım, sonra sendika ikinci aşama. Şimdi için boşuna uğraşma olur. Önce dernekleşmeyi, dernek faaliyetlerini, katılımı tüm Türkiye'de oturtalım, sendika arkadan gelir zaten..

Derneklerin, federasyonların gelir kaynakları nelerdir?

Derneklerin başlıca geliri üye aidatlarıdır.

 Aidatlar ne kadardır?

Dernek üye aidatları 5-10 TL/ay'dır. Bunu alan var, alamayan var.. Derneklerin federasyona ödediği aidat 50-60 TL/ay'dır. Konfederasyon aidatı ise 50 TL/ay'dır.

Bazı derneklerin yan gelirleri de var galiba, örneğin eğitim gelirleri..

Evet bu gibi faaliyetlerden gelen gelirler yine üyelerine yansıtılacaktır. Dernek binasını, içinin donanımını iyileştirmek, diğer ücretsiz faaliyetleri finanse etmek gibi..

Yarın röportajın 2. bölümünde;

• Başkanın verdiği müjde..

• Kalfa mı, teknisyen mi?

• Bodrum'da neler oldu?

• Eleştirilere cevaplar..

• Yeniden aday olacak mı?

Röportajın 2. bölümü için tıklayınız