"Bu devletin yönetme politikasıdır.."

Ecz. Özcan Kekeç ile yapmış olduğumuz "Nasıl görüyorsunuz" temalı röportajın ilk bölümünü sunuyoruz.

Eczacılık dünyasının bir değişim içinde olduğu artık açıkça görülüyor. Yasa ve yönetmeliklerle getirilen yeni unsurlar var, bunları kabul eden var, etmeyen var, çalışma hayatında sıkı tartışmalar var, pembe hayaller var. Yapılan büyük haksızlıklar var.. Son toplamda yapısal bir değişikliğe itiliyormuş izlenimini veren görüntüler var..

Yaşatılmak istenenlere, yaşayanların nasıl baktığını yansıtabilmek için, zaman zaman sohbetler yapacağız. Bakalım eczacılar ne diyor bu olup bitenlere..

İstanbul Mecidiyeköy, Özcan Eczanesi'nin sahibi Özcan Kekeç ile konuştuk geçen pazar. Özcan bey 1987 Hacettepe mezunu, Eczacılık Vakfı Eski Genel Sekreterlerinden, gelişmeleri yakından takip eden bir eczacı. Mesleğin eskilerinden..

Özcan Bey, yasa ile getirilen yeniliklerden birisi de yardımcı eczacılık. Uygulamaya geçilmesine daha 2 yıl var ama ne dersiniz, doğru bir düzenleme midir, tutar mı?

Tutmalı, bence son derece doğru bir uygulamadır. Okulunu bitiren eczacının, eczane pratiğini yakından görmesi gerek. Eczacılık sadece bilimsel formüllerden ibaret değil. Öğrencilik sırasında yapılan staj yetmez. Ben fakülteyi bitirdiğimde ilaçları tanıyabilmek, eczane düzenini anlayabilmek için 1,5 yıl bir eczanede çalışmıştım. Bir zorunluluğumuz da yoktu o zaman..

Bir diğer yenilik de ikinci eczacılık. Türk Eczacıları Birliği uygulamayı savunurken, Tüm Eczacı İşverenler Sendikası TEİS karşı çıktı ve iptali için Danıştay'a dava açtı. Başkan Nurten Saydan "Eczacı eczacıya zorla istihdam ettirilmemeli" dedi. Siz ne diyorsunuz?

Nurten Hanımın dediğini diyorum. Bu yapıyı bozacak yanlış bir uygulamadır. Avrupa'da benzer uygulamalar var ancak eczanelerimizin yapısı farklı. Orada üst yapı, alt yapının işine bakmaz. İkinci, üçüncü eczacı vardır ama uzmanlaşmıştır, mesela ikinci eczacı diyabet konusunda uzmanlaşmıştır.. Bizdeki uygulama, istihdam açmadan zorla işe adam aldırmadır. O finans yükünü kaldırabilecek eczane zaten kendisi kadrosunu genişletir. Zorlamaya gerek yoktur. Zorlarsanız bir yerden patlar, gereksiz hırpalanmalara yol açar..

Eczanelerin cumartesi günü de çalışması konusunda da farklı görüşler var. Bazı illerde Oda kararı ile cumartesi günleri nöbet sistemi uygulanıyor, bazı illerde ise tam gün çalışılıyor. Üç büyük il tam gün çalışan iller arasında..

Bir kere her şeyden önce şunu söyleyelim. Ekibiniz mutlu ise siz de mutlusunuz. Ben bu konuya bir el atılması ve kalıcı bir çözüm bulunması görüşündeyim. Hiç yoksa yazın tatil olmalı. Nöbet sistemi düzenlenerek ara çözümler bulunabilir. Örneğin bir eczaneye 4 cumarteside bir nöbet gelir, diğer üçünde tatil olur gibi. Şu veya bu şekilde çözümler üretilebilir, üretilmeli.. Yeter ki Eczacı Odaları istesin..

Mevcut fakülteler her yıl iki bine yakın mezun veriyor. İki yıl sonra mezun olanlar nüfus kriterine takılacak. 2018 den itibaren mezun olacaklar için manzara biraz flu görünüyor..

Kesinlikle bir planlama şart. Ayrıca bunların bir bölümünün verdiği eğitimin yeterliliği de tartışmalı. Bir örnek vereyim. Doğuda açılmış bir eczacılık fakültesi; hoca bir başka fakültenin kadrosunda. Bir hafta izin alıyor, uçakla diğer fakülteye gidiyor, 3 gün ders veriyor, bir gün ara ve beşinci gün sınav yapıyor. Bunu anlatan akademisyen arkadaşım acı acı gülümsüyordu. Böyle fakülte eğitimi mi olur?

Çözümü nedir?

Cevabı devlet bulacak, çünkü sorunu yaratan kendisidir..

Sizce neden böyle?

Ben bunun bir devlet politikası olduğunu düşünüyorum. Kalabalık eczacı kitlesi devletin işine geliyor. Beğenmeyen yapmasın diyor. İşi olan eczacıları, işsiz eczacılar kalabalığını göstererek yönetmek daha kolaydır. Kapınıza her gün iki tane işsiz eczacı geliyorsa, eczane sahibi eczacı ürkekleşir. Yönetime karşı haklarını savunma duruşu zayıf olur. Bunu devletin yönetme politikası olarak görüyorum.

İkinci bölüm için tıklayınız